O MEU LAR

O vento bate nas xanelas
o vento maila auga
¡Qué ben que se esta en ti,
miña neniña amada!

Enxamios de surrisas
tés, leda, craras
un mui doce lume de agarimo
e paz santa
¿Es probe? Non certo, que en ti fixo
amor súa morada
o antigo deus que purifica
ás nosas almas

O vento bate nas xanelas
o vento maila auga
¡Qué ben que está en ti
mina neniña amada!